Vengan
a ver que traigo yo
en esta unión de
notas y palabras,
es la canción que me
inspiró
la evocación que
anoche me acunaba.
Es voz de tango
modulado en cada esquina
por el que vive una
emoción que lo domina;
quiero cantar por
este son
que es cada vez más
dulce y seductor.
Envuelto en la ilusión
anoche lo escuché,
compuesta la emoción
por cosas de mi ayer,
la casa en que
nací,
la reja y el
parral,
la vieja calesita y
el rosal.
Su acento es la
canción de voz sentimental,
su ritmo es el compás
que vive en mi ciudad,
no tiene
pretensión,
no quiere ser
procaz
se llama tango y nada
más.
Esta emoción que
traigo yo
nació en mi voz
cargada de nostalgia
siento un latir de
rebelión
cuando a este son,
sus versos le disfrazan.
Si es tan humilde y
tan sencillo en sus compases
porque anotarle un
mal ejemplo en cada frase
con este resto de
emoción
muy fácil es llegar
al corazón.
Envuelto en la ilusión
anoche lo escuché,
compuesta la emoción
por cosas de mi ayer,
la casa en que
nací,
la reja y el
parral,
la vieja calesita y
el rosal.
Su acento es la
canción de voz sentimental,
su ritmo es el compás
que vive en mi ciudad,
no tiene
pretensión,
no quiere ser
procaz
se llama tango y nada
más.
|
Dođi
vidjeti što donosim
u tom savezu nota i
riječi,
to je pjesma na koju
me nadahnulo
podsjećanje što sinoć
me uspavalo.
To je zvuk tanga što
ga stvara na svakom uglu
onaj što živi jednu
emociju koja njime dominira;
želim pjevati zbog
zvuka tog
koji je uvijek tako
ljubak i zavodljiv bio.
Uvijena u iluziju što
sinoć sam je čuo,
emocija potaknuta
sjećanjem na prošle dane,
na kuću u kojoj sam
rođen, moj rodni dom
na šipke na
prozorima, ovijene vinovom lozom
na staru ulicu i
ružičnjak.
Njena je bit u pjesmi
što je pjeva sentimentalni glas,
u njenom ritmu moj
grad diše,
ona nema nikakve
pretenzije,
ne želi biti
uzvišena,
zove se tango i ništa
više.
Ta emocija što nosim
je ja
rodila se u meni kad
ispunila me nostalgija,
osjećam kako kuca
srce pobune
kad u toj pjesmi
prepoznajem stihove prikrivene.
Ako je tako čedna i
jednostavna u ritmu svom
zašto bilježi tugu i
bol u stihu svakom?
I s ovim ostatkom
emocija lako
dopire ta pjesma u
srce svako.
Uvijena u iluziju što
sinoć sam je čuo,
emocija potaknuta
sjećanjem na prošle dane,
na kuću u kojoj sam
rođen, moj rodni dom
na šipke na
prozorima, ovijene vinovom lozom
na staru ulicu i
ružičnjak.
Njena je bit u pjesmi
što je pjeva sentimentalni glas,
u njenom ritmu moj
grad diše,
ona nema nikakve
pretenzije,
ne želi biti
uzvišena,
zove se tango i ništa
više.
|
